
Zij had geen zin in het perfecte jurkjeLEES MIJN VERHAAL
“Als leerlingbegeleider ben ik een coach, maar geen hulpverlener. Heb je last van mensen in je omgeving? Of van je eigen gedachten of gevoelens? Dan kun je bij me terecht.
Een voorbeeld? Een meisje ontdekt dat ze lesbisch is, laten we haar Eva noemen. Haar ouders reageren positief, maar ze merkt na verloop van tijd dat ze de situatie toch niet echt accepteren. Eva is een stoere meid en haar ouders behandelen haar als een poppetje. Ze voelt zich niet serieus genomen en heeft daar veel last van.
Ik probeer leerlingen bij te brengen dat ze hun omgeving – in dit geval hun ouders – niet kunnen veranderen, maar wel de manier waarop ze met de situatie omgaan. Heel vaak is bespreken hoe je je voelt het begin van een oplossing. Zonder een wijzende vinger, zonder een oordeel te hebben over de ander. Dat was nu ook zo. Eva’s moeder had geen idee dat haar dochter geen zin had in een shoppingexpeditie op zoek naar het perfecte jurkje. Dat Eva hierdoor dacht dat haar moeder niet wilde accepteren dat ze lesbisch was. Een open gesprek klaarde de lucht en Eva voelt zich nu gelukkig en vrij om haar vriendin mee naar huis te nemen.
Het mooie is dat ze de situatie zelf heeft opgelost; ik heb haar alleen een duwtje in de rug gegeven zodat ze zich sterk genoeg voelde.”
Hetty Jansen, leerlingbegeleider bovenbouw havo/atheneum