Ervaringsverhaal blokken lijst

Die neem je de rest van je leven mee.

LEES MIJN VERHAAL

Als je een volwassene vraagt naar herinneringen aan zijn middelbare schooltijd gaat het nooit over Engels, Wiskunde of Biologie. Het gaat over leraren, klasgenoten, de studiereis, dat ene meisje. Allemaal mooie, minder mooie en soms ronduit vervelende herinneringen.

Wanneer je naar het Beatrix College komt ga ook jij heel veel herinneringen maken. Die neem je de rest van je leven met je mee. Je klasgenoten, leraren, mentor, coach, ik: allemaal vinden we straks een plaatsje in jouw geheugen. Naast de kennis die je hier hopelijk ook in grote hoeveelheden opdoet.

Over een paar jaar, sneller dan je denkt, spreken we elkaar weer. En dan mag jij me vertellen hoe je op je tijd hier terug gaat kijken. Ik durf bijna te wedden dat je het heel erg naar je zin hebt gehad. Daar gaan mijn collega’s en ik in ieder geval ons uiterste best voor doen!

Wilma van Noort, rector Beatrix College

Mijn dyslexie blijkt geen groot probleem.

LEES MIJN VERHAAL

"Omdat mijn basisschool me inschatte op vmbo-niveau, ik denk door mijn dyslexie, kwam ik in de brugklas voor tl en havo. Die haalde ik cum laude: alles gemiddeld een 8 of meer. Dus ja, dan ben je volgens mij te laag ingeschat. Eigenlijk zou ik naar het vwo willen, net als mijn tweelingzus, maar dat is misschien wel meteen een heel grote stap.

De begeleiding van mensen met dyslexie is hier goed. Vreemde talen blijven voor mij wel echt lastig. Zit je eerst bij Engels en even later bij Frans en dan is daar alles weer helemaal anders… Wiskunde is gelukkig wel consequent. Leraren zijn niet altijd zo consequent. De een doet heel streng maar grijpt niet echt in, de ander geeft soms wel héél snel een mindere beoordeling voor studiehouding.

Ben allang blij en opgelucht dat ik het zo leuk vind om te leren en dat het me nog goed afgaat ook. Doe er ook echt mijn best voor – inmiddels sta ik gemiddeld alles een 7 of meer."

Tara (2h2)

Dat Engels leer ik zo ook wel.

LEES MIJN VERHAAL

“Atheneum+ daagt me uit, dat vind ik er wel leuk aan. Je komt er niet lang mee weg niks te doen en da’s voor mij wel goed. Tweetalig atheneum had ook best gekund maar dat was niks voor mij. Bij Atheneum+ krijgen we extra vakken zoals Spaans en Filosofie, dat vind ik veel leuker en interessanter.

Naar school gaan is natuurlijk nog steeds vooral een verplichting. Ja sorry hoor, ik kom hier niet voor mijn plezier of omdat het nou zo ontzettend leuk is om op school te zitten. Ik ben liever aan het gamen dan dat ik hier ben. Ja, logisch toch?

Maar de mensen in mijn klas en om me heen zijn echt goed gezelschap. Dat is wel fijn hier: er valt echt wat te beleven met elkaar.”

Jelle, 1a1

Ik wil niet alles voorge- kauwd krijgen.

LEES MIJN VERHAAL

“Het lijkt me helemaal niks om steeds voorgekauwd te krijgen wat je moet doen en wanneer het precies af moet zijn en zo – daar word ik volgens mij op den duur heel vervelend van.

Mijn moeder werkt ook in het onderwijs bij een school, het Mill Hill, waar ze ook een soort 5M hebben. Daar werkt zij. Maar no way dat ik bij mijn moeder op school zou willen. Echt niet. Dan zou ik me veel te veel bekeken voelen, mij niet gezien.

Wat dat betreft vind ik het wel prettig om hier mijn eigen weg te zoeken en vinden. Het is natuurlijk best een stap, hoor, om in je eentje op deze grote school rond te lopen. Maar het was eigenlijk al meteen gezellig. Het zijn vooral leuke mensen die hier rondlopen.

En we wonen hier vlakbij dus da’s heel handig. Te voet? Nee, daar ben ik te lui voor. Ja, eigenlijk ben ik best lui. Maar 5M houdt me toch wel aan de gang.”

Bas, 1-5M3

Ze vroegen of ik 'native' was.

LEES MIJN VERHAAL

“We hadden een project met Engelse acteurs die naar het Beatrix kwamen. Little Victorians, allemaal toneelstukjes over arme kinderen uit de verhalen van Charles Dickens en zo. In die scènes speelden we allemaal rollen. Toen vroeg één van die Britse acteurs of ik een native speaker was. Dat vond ik wel een gaaf compliment, dat ga ik niet snel vergeten.

Sinds groep 5 weet ik al zeker dat ik naar het tweetalig atheneum wilde. Gewoon, omdat Engels me als vanzelf afgaat. Als ik Nederlands spreek heb ik soms al het gevoel dat ik alles eerst vanuit het Engels vertaal. Ik dróóm in die taal. Het leren van vreemde talen gaat me sowieso wel goed af. Met de exacte vakken heb ik wat minder.

Het lijkt me geweldig om later naar het buitenland te gaan. Naar Australië, Nieuw-Zeeland, Amerika, weet ik veel. Gewoon wég, de wijde wereld in. Iedere plek waar ze Engels spreken komt wat mij betreft in aanmerking.”

Benthe, 2TTA2

Kijk altijd naar de toekomst.

LEES MIJN VERHAAL

“Ik vond het echt een eer dat ik in 2017/2018 bannerleerling was. Waarom ze me hebben uitgekozen weet ik eigenlijk niet. Ik ben wel iemand die hard werkt en goede punten haalt. Omdat mijn cijfers er goed genoeg voor waren en omdat ik echt kan genieten van leren, nam ik me op een gegeven moment voor om cum laude te slagen. Dat is me gelukt, door hard te studeren en heel erg mijn best te doen. Daar ben ik erg trots op.

“Mijn eerste jaar op de havo was een minder groot succes, dus de vierde doe ik nog een keer over. Ik was meer thuis dan op school omdat ik vaak ziek was. Sinds december 2017 weet ik dat ik anorexia heb; dat is een hele diagnose en het kostte tijd om die te accepteren. Het is me gelukt om een knop om te zetten: vanaf nu doe ik er alles aan om beter te worden. Ik wil vooruit, ik wil straks een huis en een gezin en baan als social worker. Mensen helpen die het even niet makkelijk hebben om hun leven weer op de rails te krijgen, dat vind ik mooi.

“Ik heb nog een lange weg te gaan, mijn herstel gaat in kleine stapjes de goede kant op. Mijn tip voor iedereen die iets ergs overkomt, is: kijk naar de toekomst. Als je aan het verleden denkt word je vaak zo verdrietig en je schiet er niks mee op. De toekomst kan juist weer mooie dingen brengen.”

Britt de Waal, 4 havo

Bannerleerlingen zijn inspirerende uitblinkers, op allerlei terreinen, die een jaar lang op een grote poster in de aula van tl hangen.

Laat je nooit vertellen dat je iets niet kunt.

LEES MIJN VERHAAL

“Toen ik nog klein was werd bij mij een bindweefselziekte vastgesteld. De dokter zei dat ik niet kon sporten en dat ik niet kon leren schrijven. Dat moet je tegen mij dus niet zeggen. Ik ben juist gaan oefenen met schrijven en gaan dansen, omdat ik dat leuk vind. En ik zal er misschien nooit de allerbeste in worden, maar ik kan het wel en ik vind het zó gaaf om te doen.

“Doe altijd wat je gelukkig maakt, dat heb ik tot nu toe geleerd. Daarom zit ik nu op het ROC en hou ik me bezig met marketing en events. Straks wil ik daar een eigen bedrijf in te beginnen. Een goede carrière is belangrijk voor mij: lekker bezig zijn, veel sociale contacten hebben. Het lijkt me heel gaaf om straks samen met anderen mooie evenementen te maken.

"Dat ik in 2017/2018 bannerleerling op het Beatrix was, vind ik supergaaf. Een verrassing ook. Misschien dat ze mij een goed voorbeeld vinden voor anderen omdat ik makkelijk vrienden maak en ook ontspannen met de docenten omging? Ik vond het leuk dat ze wel eens iets persoonlijks over zichzelf vertelden, of een foto van hun kinderen lieten zien. Maar ze probeerden nooit onze vrienden te zijn, het bleven docenten.”

Anouk van Gils, in 2017 cum laude geslaagd voor vmbo-tl en bannerleerling 2017/2018
Bannerleerlingen zijn inspirerende uitblinkers, op allerlei terreinen, die een jaar lang op een grote poster in de aula hangen.

En nu word ik architect.

LEES MIJN VERHAAL

“Wat een goed gevoel! Ik heb mijn tl-diploma gehaald! Na de zomer ga ik Bouw en Techniek studeren aan het ROC en daarna wil ik door naar het hbo en de universiteit om architect te worden. Die wereld heeft me altijd getrokken en sinds ik een week stage heb gelopen bij een architectenbureau weet ik zeker dat ik deze kant op wil.

“Een doel helpt me vooruit, dat was in mijn jaren op het Beatrix ook zo. Zonder diploma ga ik mijn droom niet bereiken, dus heb ik mijn best gedaan. Altijd in de les gezeten, opgelet, terwijl in mijn klas lang niet iedereen daar zin in had. Daar moet je je dan voor afsluiten, doen wat je zelf belangrijk vindt.

“Ik heb hier op school geleerd om te doen wat voor mij het beste is. In de brugklas had ik last van een stel enorme pestkoppen. De school zag het en nam maatregelen. Ik besprak het met mijn coach en die zorgde ervoor dat het besproken werd in onze klas. Het voelt goed als je voor jezelf wilt opkomen en mensen je daarbij steunen. Verder was het vooral een gezellige tijd. De kampen en reizen waarbij je als groep echt samen optrekt vond ik het allerleukst.”

Bram van der Linde, in 2018 geslaagd voor vmbo-tl

Knap dat die leraar ons rustig krijgt.

LEES MIJN VERHAAL

“Onze klas is nogal druk. We hebben het heel gezellig met elkaar, dat komt vast ook doordat we maar met een klein groepje zijn. Niet iedereen volgt de extra vakken die wij doen, zoals filosofie en techniek. Er hoeft maar een grapje gemaakt te worden en we liggen allemaal in een deuk. Tot de leraar het beu is en als hij er iets van zegt, luisteren we ook.

Dat is eigenlijk best knap, dat hij ons dan weer rustig krijgt.”

Ninthe, 1 atheneum+

Ik doe ook andere dingen dan studievakken.

LEES MIJN VERHAAL

“Het klikte vanaf de eerste dag met Jaylee. Op school doen we eigenlijk alles samen. Daarbuiten niet hoor. We hebben veel lol samen. We praten allebei nogal veel en lachen veel, dus daar krijgen we van de docenten wel opmerkingen over.

“Alleen tijdens de KWT-uren doen we allebei wat anders. Het zijn uren die je zelf mag invullen. Je kunt dan extra aandacht besteden aan een vak waar je slecht in bent of waar je iets van moet inhalen. Of je gaat iets totaal nieuws leren, zoals EHBO. Geen idee of ze dat op andere scholen ook doen, maar ik vind het leuk dat je ook met andere dingen bezig bent dan alleen studievakken.”

Khouloude, 2 havo

We hebben heel slim minder huiswerk geregeld.

LEES MIJN VERHAAL

“We kregen wel héél erg veel huiswerk voor wiskunde. Dat vond ik niet alleen, dat vond de hele klas. Omdat ik klassenvertegenwoordiger ben is het mijn taak om zoiets met de docent te spreken. We kunnen ook aan de bel trekken als we problemen hebben met het rooster, met een docent of met het aantal toetsen in een week. Ik ben niet de praatpaal voor iedereen met liefdesverdriet en andere problemen hoor, het gaat wel allemaal over school.

Het is goed dat we inspraak hebben en dat die inspraak goed geregeld is. Met die wiskundedocent hebben we een slimme afspraak gemaakt. Meer werk tijdens de les doen, zodat er minder huiswerk overblijft.”

Femke, 2 atheneum

Heel vaak is iets niet zo bedoeld.

LEES MIJN VERHAAL

“Dit is een gezellige school, maar natuurlijk is er ook wel eens een opstootje. Iemand laat zich uitdagen en ineens is er dan ‘gedoe’. En soms worden de ruziemakers ook nog aangemoedigd. Nogal stom, eigenlijk. De conciërges komen dan meteen naar buiten om er een einde aan de te maken.

Tijdens de lessen Dramataal gaat het over dit soort dingen: vechten, pesten, wat doet dat met een ander? En met jezelf? Hoe kun je het stoppen? We doen een soort toneelstukjes en we praten erover. Je leert je in te leven in iemand anders, zodat je kunt bedenken hoe het voelt als iemand een harde grap over je maakt. Of als je niet mee mag doen met een groepje.

Heel vaak is iets niet gemeen bedoeld, je wilt iemand helemaal niet pesten. Maar de ander kan het wel zo voelen. Het is goed om je daar bewust van te zijn. En het is goed dat degene die zich gepest voelt weet hoe hij daar iets van kan zeggen.”

Jaylee, 2 havo

Ik wist niet dat er docenten bestonden zoals hier.

LEES MIJN VERHAAL

“Ik wist eigenlijk niet dat er docenten bestonden zoals hier. Ze maken grapjes met je, je kunt écht lol met ze hebben, maar ze zijn ook echt streng. In de klas moet het gewoon rustig zijn en moet je je werk doen.

“Uit ervaring weet ik dat je je docenten om hulp moet vragen als het even niet zo lekker gaat. Niet allemaal natuurlijk, maar eentje die je fijn vindt. Met die ene docent heb ik een heel goede band gekregen. Hij heeft me geholpen om mijn werk goed te plannen, zodat ik meer rust heb. En hij nam de tijd om met me te praten als het niet zo goed ging. Als ik hem nu zie in de school en hij staat helemaal aan de andere kant van het trappenhuis dan zwaait hij en roept ‘Hé, Mielo!’. Hij groet mij altijd. Dat herinner ik me over twintig jaar nog.”

Mielo, 2 vmbo-tl

We werden met hockey derde van Zuid-Nederland.

LEES MIJN VERHAAL

“Mijn lat ligt hoog, dat is altijd zo geweest. Hier op school heb ik geleerd dat het soms een beetje té hoog was, en dat dat niet goed voor je is. Ik heb veel gehad aan de tips om je werk goed te plannen, aan hoe je moet leren en hoe je je huiswerk goed kunt doen.

Als je iets heftigs meemaakt, zijn de docenten er voor je. Ik wilde na het overlijden van mijn vader per se mijn jaar afmaken en overgaan, terwijl ik ook heel veel verdriet had. Zij begrepen dat dit echt belangrijk voor mij was, dat ik de afleiding nodig had, en hebben me erdoorheen gesleept.

In die periode ben ik ook in het schoolteam gaan hockeyen. Ik hou van sport, van nieuwe mensen leren kennen en van presteren. Het is gaaf om samen in een team naar iets toe te werken. En met succes, in ons geval. We zijn op het schooltoernooi derde van zuid-Nederland geworden!”

Tess, 4 havo

Ik zie zoveel nieuws- gierigheid.

LEES MIJN VERHAAL

“Leerlingen hebben allemaal hun eigen motivatie om aan het Talentum mee te doen. Wat ze gemeen hebben is dat ze allemaal beschikken over een hoge intelligentie en grote creativiteit. Ze zijn goed in het oplossen van ingewikkelde problemen.

Als coach begeleid ik ze in de uitvoering van hun project. Ik sta elke keer weer te kijken van de thema’s die leerlingen kiezen. Laatst wilde iemand uitzoeken of je aan de hersenen kunt zien of iemand een moordenaar is. Dat is zó interessant! Maar ook is er een leerling geweest die een eigen 3D-printer heeft gebouwd en er zijn leerlingen die een bedrijf opstarten met een heel innovatief idee. Als je leerlingen op een goede manier in de startblokken zet, komt er vaak zoveel moois uit!

Elke dag zie ik hoeveel creativiteit en nieuwsgierigheid er in leerlingen zit en wat dat voor mooie dingen oplevert. Er deed eens een leerling mee die helemaal geen goede cijfers haalde. Ik vermoedde dat hij aan het onderpresteren was, dat hij gewoon geen zin had om zijn best te doen. Toen hij bij Talentum begon, hing er een grote lok haar voor zijn ogen. Hij wilde een muziekstuk componeren en zocht uit wat je daar allemaal voor nodig hebt. Hoe verder hij kwam met het stuk, hoe verder dat haar uit zijn gezicht verdween. Hij ging bij wijze van spreken helemaal ‘open’! Door iets te doen waar hij zijn ei helemaal in kwijt kon, vond hij ook de motivatie voor de gewone lessen weer terug.”

Susette Schipperen, Talentum coach, hoogbegaafdheidspecialiste en docente Nederlands

Dat ding móet gewoon werken

LEES MIJN VERHAAL

“Huiswerk maken vind ik vaak saai. Maar als ik daarmee klaar ben kan ik aan mijn Talentum-project gaan werken: zelf een 3D-printer bouwen. Die moet in twee kleuren kleine voorwerpen van hoge kwaliteit kunnen printen. Denk aan een flesopener. Omdat mijn vader ook veel verstand heeft van techniek werk ik veel thuis aan het project. Het is ook te onhandig om al die spullen telkens van school naar huis te slepen.

“Het is moeilijk om de printer te ontwikkelen, elke week kom ik wel weer een nieuw probleem tegen. En elke keer los ik het op. Dat ding móet gewoon werken straks. Het is leuk om over zoiets ingewikkelds na te denken. Na een hele dag school weet ik dat ik nog iets ga doen wat ik écht leuk vind.

“Eigenlijk is het de bedoeling dat je gewone lessen niet volgt en in plaats daarvan aan je project werkt, maar dat doe ik niet. Ik wil alles meemaken, zeker weten dat ik niks mis.

“Voor ik voor het Beatrix koos heb ik ook op andere scholen gekeken, waar ze bijvoorbeeld een technasium hebben. Een goede optie als je van techniek houdt, maar op die andere school moest je dan een programma volgen met van die suffe thema’s waar ik helemaal niks mee heb. Hier mag je je project tenminste zelf kiezen.”

Milan, 3 atheneum

We hebben een eigen bedrijf opgericht

LEES MIJN VERHAAL

“Met een groepje hebben we een eigen bedrijf opgericht. We gaan een lepel met een ingebouwde thermometer ontwikkelen en verkopen. Daarvoor moeten we alles zelf doen: de productontwikkeling van de lepel, de marketing en de verkoop. Of er behoefte is aan ons product? Dat denk ik wel. Hoe vaak ik zelf mijn lip al niet verbrand heb omdat mijn thee nog te heet was…

“Ik vind het gaaf dat ik zo’n project op school kan doen. Het project is een onderdeel van Talentum. Dat is een programma voor leerlingen die een extra uitdaging zoeken. Die zoek ik niet perse, ik vind het atheneum moeilijk genoeg. Ik doe mee omdat ik van vernieuwing hou. Ik doe graag dingen die ik nog nooit heb gedaan. Ik zie het Talentum als een extra mogelijkheid om te ontdekken wat ik leuk vind.

“Hier op school voel ik echt de vrijheid om te doen wat ik zelf belangrijk en interessant vindt. Met ons project krijgen we hulp van Susette, zij is de coach vanuit Talentum, en van iemand uit het bedrijfsleven. Deze mensen zeggen niet voor wat je moet doen. Je moet vertellen wat jij wilt bereiken en dan helpen ze je daarbij.”

Anouk, 4 atheneum

Een keiharde stoel leidt af

LEES MIJN VERHAAL

“Ik had ook naar een gymnasium kunnen gaan, maar de klassieke talen spraken me niet aan. Niemand kon me uitleggen wat je daar aan hebt. Dan zoek ik de uitdaging liever in Engelstalig onderwijs, daar kun je straks alle kanten mee op.

“Voor mij is het belangrijk dat ik de bedoeling zie van wat ik aan het doen ben. Als ik die niet zie ben ik heel snel afgeleid. En dan word ik nog drukker dan ik al ben, niet fijn.

Ze hebben me gevraagd om aan Talentum mee te doen. Je mag dan gewone lesuren schrappen en in die tijd werken aan een project dat je zelf bedenkt. Lessen overslaan doe ik alleen als ik zeker weet dat ik niks belangrijks mis. Ik vraag ook altijd even aan de leraar of we nog iets superbelangrijks gaan doen voor de toets wat niet in het boek staat.

“Het project dat ik voor het Talentum heb bedacht is het ontwerpen van een ideale stoel. Niets leidt namelijk zo af als een keiharde stoel die vreselijk zit. Ik heb daar last van, andere mensen vast ook. Dus ik wil graag iets ontwikkelen dat meer comfort oplevert. Als je op mijn ideale stoel gaat zitten, kun je je goed concentreren op wat echt belangrijk is.”

Yannick, 2tta

Dát kan een podium met je doen

LEES MIJN VERHAAL

“Muziek is mijn leven. Ik ben er zó verslingerd aan dat ik er mijn beroep van ga maken. Daarom volg ik de vooropleiding Muziektheater Klassiek bij Fontys. Daar staat bijvoorbeeld ook solfège op het programma – een vak dat je leert hoe muziek in elkaar zit. De docenten daar vinden mijn stem en manier van zingen heel erg geschikt voor klassieke muziek, dus ik zing ook veel aria’s uit opera’s. Heel wat anders dan musical. Het is best moeilijk om voortdurend te switchen tussen die twee, want de techniek is compleet anders.

Ik heb aan alle musicals hier op het Beatrix meegedaan. Veel mensen zullen dat niet weten, want ik hoor regelmatig dat mensen me niet herkend hadden op het podium. Niet eens omdat ik er dan anders uitzie voor de rol, maar omdat ze me op een heel andere manier zien. Veel vrijer. Dat is dus wat een podium met je kan doen, dat je meer van jezelf durft te laten zien als je in de spotlights staat.

Het is bijzonder dat je school je helpt uit te vinden wat je echt wilt, en om jezelf in die richting te ontwikkelen. Zonder de begeleiding die ik hier heb gehad was ik nooit zover gekomen.”

Valérie, 6 atheneum

Ik bedoel: ik ben groot, stoer en bruin…

LEES MIJN VERHAAL

“Ik pas niet bepaald in het plaatje dat mensen van musicalsterren hebben. Ik bedoel, ik ben groot, stoer en bruin… Als ze me dan op het podium zien zingen valt hun mond open. Dat vind ik gaaf.

We studeren nu de musical Shrek in. Daar kan ik heerlijk in experimenteren. Carla, onze productieleider, stimuleert mij steeds om weer een beetje meer te durven. Van nature heb ik een nogal open en lief karakter, dus er is wel wat extra’s nodig om een geloofwaardige hoofdrol neer te zetten.

Als brugpieper deed ik ook mee aan de musical Grease, als achtergronddanser. Ik heb zoveel lol gehad met de groep, zoveel vrienden gemaakt. En je doet dingen die je nog nooit gedaan hebt. Dansen heb ik altijd leuk gevonden, maar ik had nog nooit mét iemand gedanst. Dat moest in Grease en ik was bang dat het er stom uit zou zien, maar het bleek heel tof om te doen.

Misschien hoeft niet iedereen in een musical te gaan spelen, maar ik zou wel de tip willen geven dat je iets doet waar je heel blij van wordt. Daar word je namelijk heel gelukkig van.”

Stefan, 3 havo

Ze stráált

LEES MIJN VERHAAL

“Onzeker zijn over hoe je eruit ziet. Je niet kunnen concentreren. Denken dat je niet goed genoeg bent. Of dat je niet goed genoeg presteert. Het moeilijk vinden om vrienden te maken. Gek worden van je ouders die de hele tijd ruzie maken. Leerlingen komen met zoveel uiteenlopende problemen bij me…

Ik help leerlingen om van het probleem een hulpvraag te maken, iets waar ze zelf iets aan kunnen doen. En ik help ze dan om het voor elkaar te krijgen. Behalve natuurlijk als ik vermoed dat er iets ernstigs speelt waar professionele hulpverlening bij nodig is, dan leg ik een leerling uit dat we contact moeten opnemen met de ouders en dat we die hulp moeten regelen.

Mijn werk is mooi omdat ik leerlingen elke dag sterker zie worden. We delen hier verdriet en woede en allerlei emoties, maar meestal gaat uiteindelijk de zon schijnen. Ook voor het meisje dat zich doodongelukkig voelde in haar klas. Ze vond zichzelf lelijk en voelde zich niet geaccepteerd. Samen hebben we een klassengesprek gehouden waarin ze kon vertellen hoe ze zich voelde. De klas reageerde heel begripvol. Ze ging een sociale vaardigheidstraining doen. Onzekerheid zit in jezelf, en die kan kleiner worden als je leert dat contact maken op een heleboel manieren kan, ook op een manier die bij jou past.

“Ik kom haar nog wel eens tegen, altijd met vriendinnen. Ze stráált, dat is prachtig om te zien.”

Rens van Heerbeek, zorgcoördinator en leerlingbegeleider onderbouw

Zij had geen zin in het perfecte jurkje

LEES MIJN VERHAAL

“Als leerlingbegeleider ben ik een coach, maar geen hulpverlener. Heb je last van mensen in je omgeving? Of van je eigen gedachten of gevoelens? Dan kun je bij me terecht.
Een voorbeeld? Een meisje ontdekt dat ze lesbisch is, laten we haar Eva noemen. Haar ouders reageren positief, maar ze merkt na verloop van tijd dat ze de situatie toch niet echt accepteren. Eva is een stoere meid en haar ouders behandelen haar als een poppetje. Ze voelt zich niet serieus genomen en heeft daar veel last van.

Ik probeer leerlingen bij te brengen dat ze hun omgeving – in dit geval hun ouders – niet kunnen veranderen, maar wel de manier waarop ze met de situatie omgaan. Heel vaak is bespreken hoe je je voelt het begin van een oplossing. Zonder een wijzende vinger, zonder een oordeel te hebben over de ander. Dat was nu ook zo. Eva’s moeder had geen idee dat haar dochter geen zin had in een shoppingexpeditie op zoek naar het perfecte jurkje. Dat Eva hierdoor dacht dat haar moeder niet wilde accepteren dat ze lesbisch was. Een open gesprek klaarde de lucht en Eva voelt zich nu gelukkig en vrij om haar vriendin mee naar huis te nemen.

Het mooie is dat ze de situatie zelf heeft opgelost; ik heb haar alleen een duwtje in de rug gegeven zodat ze zich sterk genoeg voelde.”

Hetty Jansen, leerlingbegeleider bovenbouw havo/atheneum

Van mij krijg je tips die altijd waar zijn

LEES MIJN VERHAAL

“Studeren kan een flinke hindernisbaan zijn. Als remedial teacher leer ik je hoe je het beste kunt leren. Met ezelsbruggetjes, met concentratieoefeningen, door samen te bedenken hoe en waar je informatie kunt vinden… Iets voorkauwen doe ik nooit, want je hebt er veel meer aan om te ontdekken hoe je het zélf kunt. Dáár krijg je zelfvertrouwen van. Dáár ga je straks je diploma mee halen.

Als je dyslexie of dyscalculie hebt (en dat is officieel vastgesteld), kom je in je eerste half jaar om de week bij me langs. Een collega begeleidt mensen met dyscalculie – ik ben daarvoor veel te slecht in rekenen. Na dat eerste half jaar mag je zelf kiezen of je de begeleiding nog nodig hebt, in overleg met mij. De meeste leerlingen vinden het ‘wel handig’ en gaan door. Na de tweede klas maken leerlingen die behoefte hebben aan RT met mij een afspraak voor een vaste periode begeleiding.

Ook als je geen diagnose hebt, kun je altijd bij me terecht als je met leren vastloopt. Laatst zat er een dame bij me: heel slim, maar het lukte haar gewoon niet aan haar huiswerk te beginnen. Er was altijd zóveel afleiding. Nu heeft ze geleerd dat je het studeren én de afleiding kunt plannen – en heeft ze het beste van twee werelden.

Tot slot geef ik nog les in de klas: studievaardigheden waar je echt wat aan hebt. Je krijgt een heleboel gratis tips van me die áltijd waar zijn. Hoe je woordjes kunt stampen of een slimme begrippenlijst maakt. Hoe je onthoudt wat de 4^e naamval is en wat mytochondriën doen. Die tips moet je overigens niet klakkeloos van me aannemen. Altijd zelf blijven nadenken.”

Maaike Bergman, remedial teacher

Hé, bedankt’, zeggen ze dan

LEES MIJN VERHAAL

Op het tta ga je ieder jaar op reis. In de eerste naar Engeland, in de tweede op uitwisseling naar Duitsland, in de derde naar een paar Engelse steden. Er zitten niet zo heel veel leerlingen op het tta, dus we kennen elkaar allemaal. Dat maakt het extra leuk. Natuurlijk zijn die reizen nuttig om aan je Engels te werken, maar het is vooral heel erg gezellig om samen onderweg te zijn en te voetballen, te zingen of in de Mc Donalds te zitten.

Mijn klasgenoten kennen mij ook omdat ik klassenvertegenwoordiger ben. Ik regel het met de docent als we te veel huiswerk krijgen of als er teveel toetsen in dezelfde week gepland zijn. Het is handig als één persoon dat namens alle leerlingen bespreekt, maar ik voel me er niet extra belangrijk door of zo. Als een toets verzet wordt komen er wel eens klasgenoten naar me toe. ‘Hé, bedankt hè’, zeggen ze dan. Dat vind ik wel heel leuk.”

Lieke, 2tta

Engels helpt overal

LEES MIJN VERHAAL

“In de bovenbouw van het tweetalig atheneum kun je naar India. Meehelpen met het bouwen van een school en de kinderen daar lesgeven in het Engels. Ik heb al met mijn ouders afgesproken dat ik daarheen ga. India is niet een heel rijk land, het lijkt me heel speciaal om mensen daar te kunnen helpen.

Zoals wij hier goed Engels leren moeten kinderen het daar ook goed kunnen. Dan krijgen zij ook een mooie toekomst.”

Mick, 2tta

Ze zijn allemaal even uniek

LEES MIJN VERHAAL

“Zingen doe ik de hele dag. Niet altijd hardop hoor, maar er zit altijd muziek in mijn hoofd. Niet zo gek dus dat ik naar de Musical Factory ging en later naar het conservatorium. Heel verstandig koos ik daar de opleiding ‘Docent muziek’. In de professionele artiestenwereld gaat het er heftig aan toe, niks voor mij. En als docent heb je altijd werk, was de gedachte. Bleek die keuze toch enorm goed bij me te passen!

Iedereen die aan de musical meedoet heeft iets bijzonders. Een prachtige stem, mooie uitstraling, goede moves. De uitdaging is om al die talenten verder te laten groeien én om ze samen te smeden tot een harmonieus geheel waarin iedereen op zijn eigen manier kan schitteren. Daar hebben we per productie zo’n anderhalf jaar de tijd voor. Een lekker lange periode waarin de deelnemers elkaar door en door kunnen leren kennen en vooral zichzelf ontdekken: wat kan ik? Wat wil ik op dat podium? Hoe kan ik het mooiste van mezelf laten zien?

Je moet voor deze musical auditeren; het niveau is hoog. Het wordt steeds hoger en dat is logisch als je ziet hoeveel talent er aan programma’s als The Voice meedoet… Stap voor stap bouwen we de voorstelling op. Eerst oefenen we alleen losse teksten en losse liedjes, dan hele scènes, dan meerdere achter elkaar, dan komt er decor bij en de muziek. Je zou me moeten zien als ik bij de uitvoering in het theater mijn leerlingen met zelfvertrouwen het podium zie staan. Allemaal even uniek. Dan vloeit er wel eens een traantje, van trots.”

Carla Lagarde, productieleider Beatrix Musical

Twenty-first Century skills zijn belangrijker dan vakken

LEES MIJN VERHAAL

“Er is één zin die onze docenten erin stampen en dat is: ‘Een 5M-leerling is verantwoordelijk voor zijn eigen leerproces’. Dat is ook echt zo. Net als iedereen hier op school leren we vakken, maar dan binnen een thema of een project, waar we samen allerlei werkstukken voor maken. De vaardigheden die je daarvoor nodig hebt, zoals goed plannen en samenwerken, zijn net zo belangrijk als de theorie leren. Twenty-first century skills, noemen ze dat.

“In de groep zitten mensen van vmbo-tl, havo en atheneum door elkaar. Dat merk je niet, omdat je allemaal op je eigen niveau werkt aan het thema dat centraal staat. En je kunt elkaar helpen, want iedereen kent en weet vanuit zijn achtergrond weer andere dingen.”

Damian, 5M3

Lekker overdreven doen

LEES MIJN VERHAAL

"Het is allemaal begonnen toen mijn moeder theaterles ging volgen. ‘Hebben ze dat ook voor kinderen?’, vroeg ik. ‘Dán wil ik ook.' Acteren vind ik nog steeds het moeilijkste om te doen. Ik oefen heel veel op mijn mimiek, op expressie. Inmiddels ben ik er wel achter dat je daar vooral beter in wordt door het veel te doen. Dus veel oefenen en veel optreden.

De musical is alleen al geweldig omdat we bij het maken ervan zoveel plezier hebben. Het is ook gaaf dat je je ontwikkelt. Dat je steeds beter leert hoe je op het podium álles uit jezelf kunt halen. Ik doe graag gek, maar op school ben ik vooral serieus met mijn werk bezig. In de musical kan ik lekker overdreven doen. Klasgenoten zeggen wel eens dat ik compleet anders ben op het podium maar dat vind ik zelf niet. Ik laat alleen andere dingen van mezelf zien.

Mijn hoogtepunt was de hoofdrol in de musical Hairspray. Na afloop kwam onze begeleider naar me toe en pakte me met twee handen beet. ‘Je hebt het zó ontzettend goed gedaan’, zei ze. Dat moment zal ik me altijd herinneren. Toen was ik wel trots op mezelf."

Renske, 4 vmbo-tl

Ik volg bijzondere vakken die je anders niet krijgt

LEES MIJN VERHAAL

“De eerste paar dagen dacht ik: wow! Wat is het veel, wat is het nieuw, wat is het onbekend. Maar ik vond al snel mijn weg. Ik ben zelf nogal rustig en ben blij dat ik in een vrij kleine klas zit, dat helpt waarschijnlijk wel om elkaar en de school snel te leren kennen.

Ik heb speciaal gekozen voor Atheneum+ omdat je daar bijzondere vakken kunt volgen die je anders niet krijgt. Elk kwartaal iets anders. PR&Communicatie, Spaans, Filosofie, techniek… het is leuk om met dingen bezig te zijn die je nog niet kent. Of ik er later iets aan heb weet ik nu natuurlijk nog niet. Maar misschien helpt het om beter te weten wat ik na deze school wil gaan doen.”

David, 1 atheneum+

… dan mag je eerder naar huis

LEES MIJN VERHAAL

“Je kunt heel goed merken dat 5M anders is als er een keer een docent van de reguliere opleiding voor de klas staat. Die schijnt dan te denken dat wij zó zelfstandig werken dat we zelf wel kunnen bepalen wat we die ochtend gaan doen. Zo simpel is het natuurlijk ook weer niet!"

“Onze docenten begeleiden ons erg goed. Elke acht weken werken we aan een thema en moeten we opdrachten en werkstukken maken. We krijgen goed uitgelegd wat er van ons verwacht wordt, wat we moeten leren en wat we moeten doen. Hóe we dat vervolgens doen en met wie en wanneer mogen we zelf uitzoeken."

“Je moet echt geen 5M gaan doen als je niet kunt plannen. Ik dacht de eerste twee blokken ook dat ik al mijn werk in de laatste twee weken nog wel af zou krijgen. Niet dus. Harde les geleerd: plannen moet. Je krijgt er ook hulp bij en nu gaat het goed. Ze pakken dat hier ook wel heel slim aan: als je je werk goed gepland hebt en op tijd met alles klaar bent, mag je eerder naar huis.”

Luna, 3 5M

Ik wás heel verlegen

LEES MIJN VERHAAL

“Toen ik hier op school kwam was ik heel erg verlegen. Ik vond het erg spannend om naar deze school te gaan, want ik was bang dat mensen me niet leuk zouden vinden. Zouden ze open staan om mij echt te leren kennen? Ik merkte al snel dat de andere leerlingen en docenten nieuwsgierig waren. Ze wilden écht weten wie ik was. Mijn mentor legde me uit dat je natuurlijk altijd een eerste indruk van iemand hebt en dat je vervolgens verder moet kijken.

Toen ik het een tijdje moeilijk had, gingen mijn klasgenoten, mijn mentor en heel veel docenten naast me staan. Ze gaven me hoop en het vertrouwen om dóór te zetten. Dat zal me altijd bijblijven. Inmiddels durf ik mezelf te zijn en heb ik geleerd om altijd mijn eigen pad te kiezen.”

Isra, 4 vmbo-tl