“Het klikte vanaf de eerste dag met Jaylee. Op school doen we eigenlijk alles samen. Daarbuiten niet hoor. We hebben veel lol samen. We praten allebei nogal veel en lachen veel, dus daar krijgen we van de docenten wel opmerkingen over.
 

“Alleen tijdens de KWT-uren doen we allebei wat anders. Het zijn uren die je zelf mag invullen. Je kunt dan extra aandacht besteden aan een vak waar je slecht in bent of waar je iets van moet inhalen. Of je gaat iets totaal nieuws leren, zoals EHBO. Geen idee of ze dat op andere scholen ook doen, maar ik vind het leuk dat je ook met andere dingen bezig bent dan alleen studievakken.”

Khouloude, 2 havo

“We kregen wel héél erg veel huiswerk voor wiskunde. Dat vond ik niet alleen, dat vond de hele klas. Omdat ik klassenvertegenwoordiger ben is het mijn taak om zoiets met de docent te spreken. We kunnen ook aan de bel trekken als we problemen hebben met het rooster, met een docent of met het aantal toetsen in een week. Ik ben niet de praatpaal voor iedereen met liefdesverdriet en andere problemen hoor, het gaat wel allemaal over school.
 

Het is goed dat we inspraak hebben en dat die inspraak goed geregeld is. Met die wiskundedocent hebben we een slimme afspraak gemaakt. Meer werk tijdens de les doen, zodat er minder huiswerk overblijft.”

Femke, 2 atheneum

“Ik wist eigenlijk niet dat er docenten bestonden zoals hier. Ze maken grapjes met je, je kunt écht lol met ze hebben, maar ze zijn ook echt streng. In de klas moet het gewoon rustig zijn en moet je je werk doen.
 

“Uit ervaring weet ik dat je je docenten om hulp moet vragen als het even niet zo lekker gaat. Niet allemaal natuurlijk, maar eentje die je fijn vindt. Met die ene docent heb ik een heel goede band gekregen. Hij heeft me geholpen om mijn werk goed te plannen, zodat ik meer rust heb. En hij nam de tijd om met me te praten als het niet zo goed ging. Als ik hem nu zie in de school en hij staat helemaal aan de andere kant van het trappenhuis dan zwaait hij en roept ‘Hé, Mielo!’. Hij groet mij altijd. Dat herinner ik me over twintig jaar nog.”

Mielo, 2 vmbo-tl

“Ik had ook naar een gymnasium kunnen gaan, maar de klassieke talen spraken me niet aan. Niemand kon me uitleggen wat je daar aan hebt. Dan zoek ik de uitdaging liever in Engelstalig onderwijs, daar kun je straks alle kanten mee op.
 

“Voor mij is het belangrijk dat ik de bedoeling zie van wat ik aan het doen ben. Als ik die niet zie ben ik heel snel afgeleid. En dan word ik nog drukker dan ik al ben, niet fijn.

Ze hebben me gevraagd om aan Talentum mee te doen. Je mag dan gewone lesuren schrappen en in die tijd werken aan een project dat je zelf bedenkt. Lessen overslaan doe ik alleen als ik zeker weet dat ik niks belangrijks mis. Ik vraag ook altijd even aan de leraar of we nog iets superbelangrijks gaan doen voor de toets wat niet in het boek staat.
 

“Het project dat ik voor het Talentum heb bedacht is het ontwerpen van een ideale stoel. Niets leidt namelijk zo af als een keiharde stoel die vreselijk zit. Ik heb daar last van, andere mensen vast ook. Dus ik wil graag iets ontwikkelen dat meer comfort oplevert. Als je op mijn ideale stoel gaat zitten, kun je je goed concentreren op wat echt belangrijk is.”

Yannick, 2tta

“Muziek is mijn leven. Ik ben er zó verslingerd aan dat ik er mijn beroep van ga maken. Daarom volg ik de vooropleiding Muziektheater Klassiek bij Fontys. Daar staat bijvoorbeeld ook solfège op het programma – een vak dat je leert hoe muziek in elkaar zit. De docenten daar vinden mijn stem en manier van zingen heel erg geschikt voor klassieke muziek, dus ik zing ook veel aria’s uit opera’s. Heel wat anders dan musical. Het is best moeilijk om voortdurend te switchen tussen die twee, want de techniek is compleet anders.
 

Ik heb aan alle musicals hier op het Beatrix meegedaan. Veel mensen zullen dat niet weten, want ik hoor regelmatig dat mensen me niet herkend hadden op het podium. Niet eens omdat ik er dan anders uitzie voor de rol, maar omdat ze me op een heel andere manier zien. Veel vrijer. Dat is dus wat een podium met je kan doen, dat je meer van jezelf durft te laten zien als je in de spotlights staat.
 

Het is bijzonder dat je school je helpt uit te vinden wat je echt wilt, en om jezelf in die richting te ontwikkelen. Zonder de begeleiding die ik hier heb gehad was ik nooit zover gekomen.”

Valérie, 6 atheneum

“Als leerlingbegeleider ben ik een coach, maar geen hulpverlener. Heb je last van mensen in je omgeving? Of van je eigen gedachten of gevoelens? Dan kun je bij me terecht.
Een voorbeeld? Een meisje ontdekt dat ze lesbisch is, laten we haar Eva noemen. Haar ouders reageren positief, maar ze merkt na verloop van tijd dat ze de situatie toch niet echt accepteren. Eva is een stoere meid en haar ouders behandelen haar als een poppetje. Ze voelt zich niet serieus genomen en heeft daar veel last van.

Ik probeer leerlingen bij te brengen dat ze hun omgeving – in dit geval hun ouders – niet kunnen veranderen, maar wel de manier waarop ze met de situatie omgaan. Heel vaak is bespreken hoe je je voelt het begin van een oplossing. Zonder een wijzende vinger, zonder een oordeel te hebben over de ander. Dat was nu ook zo. Eva’s moeder had geen idee dat haar dochter geen zin had in een shoppingexpeditie op zoek naar het perfecte jurkje. Dat Eva hierdoor dacht dat haar moeder niet wilde accepteren dat ze lesbisch was. Een open gesprek klaarde de lucht en Eva voelt zich nu gelukkig en vrij om haar vriendin mee naar huis te nemen.

Het mooie is dat ze de situatie zelf heeft opgelost; ik heb haar alleen een duwtje in de rug gegeven zodat ze zich sterk genoeg voelde.”

Hetty Jansen, leerlingbegeleider bovenbouw havo/atheneum

 “In de bovenbouw van het tweetalig atheneum kun je naar India. Meehelpen met het bouwen van een school en de kinderen daar lesgeven in het Engels. Ik heb al met mijn ouders afgesproken dat ik daarheen ga. India is niet een heel rijk land, het lijkt me heel speciaal om mensen daar te kunnen helpen.

Zoals wij hier goed Engels leren moeten kinderen het daar ook goed kunnen. Dan krijgen zij ook een mooie toekomst.”

Mick, 2tta

“Er is één zin die onze docenten erin stampen en dat is: ‘Een 5M-leerling is verantwoordelijk voor zijn eigen leerproces’. Dat is ook echt zo. Net als iedereen hier op school leren we vakken, maar dan binnen een thema of een project, waar we samen allerlei werkstukken voor maken. De vaardigheden die je daarvoor nodig hebt, zoals goed plannen en samenwerken, zijn net zo belangrijk als de theorie leren. Twenty-first century skills, noemen ze dat.

“In de groep zitten mensen van vmbo-tl, havo en atheneum door elkaar. Dat merk je niet, omdat je allemaal op je eigen niveau werkt aan het thema dat centraal staat. En je kunt elkaar helpen, want iedereen kent en weet vanuit zijn achtergrond weer andere dingen.”

Damian, 5M3

“De eerste paar dagen dacht ik: wow! Wat is het veel, wat is het nieuw, wat is het onbekend. Maar ik vond al snel mijn weg. Ik ben zelf nogal rustig en ben blij dat ik in een vrij kleine klas zit, dat helpt waarschijnlijk wel om elkaar en de school snel te leren kennen.

Ik heb speciaal gekozen voor Atheneum+ omdat je daar bijzondere vakken kunt volgen die je anders niet krijgt. Elk kwartaal iets anders. PR&Communicatie, Spaans, Filosofie, techniek… het is leuk om met dingen bezig te zijn die je nog niet kent. Of ik er later iets aan heb weet ik nu natuurlijk nog niet. Maar misschien helpt het om beter te weten wat ik na deze school wil gaan doen.”

David, 1 atheneum+

“Je kunt heel goed merken dat 5M anders is als er een keer een docent van de reguliere opleiding voor de klas staat. Die schijnt dan te denken dat wij zó zelfstandig werken dat we zelf wel kunnen bepalen wat we die ochtend gaan doen. Zo simpel is het natuurlijk ook weer niet!"

“Onze docenten begeleiden ons erg goed. Elke acht weken werken we aan een thema en moeten we opdrachten en werkstukken maken. We krijgen goed uitgelegd wat er van ons verwacht wordt, wat we moeten leren en wat we moeten doen. Hóe we dat vervolgens doen en met wie en wanneer mogen we zelf uitzoeken."

“Je moet echt geen 5M gaan doen als je niet kunt plannen. Ik dacht de eerste twee blokken ook dat ik al mijn werk in de laatste twee weken nog wel af zou krijgen. Niet dus. Harde les geleerd: plannen moet. Je krijgt er ook hulp bij en nu gaat het goed. Ze pakken dat hier ook wel heel slim aan: als je je werk goed gepland hebt en op tijd met alles klaar bent, mag je eerder naar huis.”

Luna, 3 5M

 “Toen ik hier op school kwam was ik heel erg verlegen. Ik vond het erg spannend om naar deze school te gaan, want ik was bang dat mensen me niet leuk zouden vinden. Zouden ze open staan om mij echt te leren kennen? Ik merkte al snel dat de andere leerlingen en docenten nieuwsgierig waren. Ze wilden écht weten wie ik was. Mijn mentor legde me uit dat je natuurlijk altijd een eerste indruk van iemand hebt en dat je vervolgens verder moet kijken.

Toen ik het een tijdje moeilijk had, gingen mijn klasgenoten, mijn mentor en heel veel docenten naast me staan. Ze gaven me hoop en het vertrouwen om dóór te zetten. Dat zal me altijd bijblijven. Inmiddels durf ik mezelf te zijn en heb ik geleerd om altijd mijn eigen pad te kiezen.”

Isra, 4 vmbo-tl